Πιθανότητα υπάρχει και "ισραηλινός δάκτυλος" στο όλο θέμα: Οι σχέσεις Μόσχας και Τελ Αβίβ είναι ιδιαίτερα στενές, ειδικά σε τέτοια θέματα "υψηλής" εξοπλιστικής πολιτικής. Αλλο η πώληση α/α συστήματων μακρού βεληνεκούς S-300V2 και άλλο η πώληση μαχητικών 4ης++ γενιάς Su-35S με δυνατότητα κατάρριψης ακόμα και F-35 με εντοπισμό τους από το ηλεκτροοπτικό του σύστημα στα 95 χλμ. απόσταση...
Και εδώ υπάρχει και ο παράγων "Τραμπ": Ο πρόεδρος των ΗΠΑ συζήτησε το θέμα με τον Ρώσο ομολογό του Β.Πούτιν στην πρόσφατη συνάντησή τους και αφού ο τελευταίος του τόνισε ότι "Η Ρωσία δεν θα δεχθεί να κτυπηθεί το Ιράν", δεν απέρριψε το ενδεχόμενο να μην πωληθούν τα υπερσύγχρονα ρωσικά μαχητικά στην Τεχεράνη, κλείνοντας τα μάτια στην ενδεχόμενη κολοσσιαία αγορά 200 νέων μαχητικών από τα 600 που θέλει να αποκτήσει συνολικά το Ιράν στα επόμενα 20 χρόνια.
Βέβαια η Μόσχα επιχείρησε να διασώσει εν μέρει την οικονομική παρτίδα και να έχει και "την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο" και πρότεινε την πώληση εκσυγχρονισμένων Su-27SM3, από αυτά που μαζικά αναβαθμίζει η ρωσική Αεροπορία και αποτελούν τον κορμό της αεροπορικής της ισχύος, αλλά η Τεχεράνη χωρίς να κλείσει την πόρτα στην πρόταση στράφηκε προς την Κίνα ζητώντας οικονομική και επιχειρησιακή πρόταση για 24 FC-20C (J-10) και για 24 FH-7.
Μέσα σε όλα να βάλουμε και τον παράγοντα ρωσική δυσαρέσκεια προς το Ιράν όταν το τελευταίο αποφάσισε να μην δώσει στην Ρωσία την αεροπορική βάση στο έδαφός του, με αποτέλεσμα να την κατασκευάσει εξ αρχής στην ανατολική Συρία με πολλαπλάσιο κόστος.
pronews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου